Als onderwijsadviseur heb ik het voorrecht om in de lessen van veel verschillende leerkrachten te mogen kijken. En wat zie ik een hoop mooie en goede dingen gebeuren in onze Nederlandse klaslokalen. De meeste leerkrachten in Nederland geven gewoon goed les. Heel af en toe zie ik zelfs leerkrachten die boven dit maaiveld uitsteken.
Als ik bij zo’n leerkracht op een klein stoeltje achter in de klas zit met mijn laptop op schoot, dan heb ik altijd de neiging om zijn of haar naam te noteren op een speciaal lijstje; een lijstje met namen van Nederlandse topleerkrachten. Dan droom ik dat ik een school begin en deze leerkrachten opbel en uitnodig voor een gesprek om op mijn nieuwe school te komen werken. Ik weet niet of de directeuren van hun huidige scholen daar zo blij mee zullen zijn, maar het lijkt me mooi om hen te contracteren voor een school met de beste leerkrachten die kinderen zich maar kunnen wensen. Het worden dan natuurlijk stevige onderhandelingen waarbij de topleerkracht een heel pakket met voorwaarden op tafel legt: een modern klaslokaal, professionele ruimte, goede ondersteuning, een auto van de zaak, een stevig salaris en natuurlijk een bonusuitkering bij goed presteren.
Goede leerkrachten zijn gewild en iedere school probeert ze binnen te halen. Het zijn leerkrachten die zich onderscheiden, omdat ze bovengemiddeld presteren met hun leerlingen ongeacht hun sociale afkomst. Het zijn leerkrachten die de milieukloof dichten voor leerlingen en hen laten schitteren en succesvol laten zijn, of ze thuis nou wel of niet in een kansrijke omgeving opgroeien. Ze openen deuren voor leerlingen naar een toekomst met kansen. Het zijn leerkrachten die veel vakliteratuur lezen, artikelen schrijven, het beste uit zichzelf willen halen en dit vooral ook delen met anderen. Ze zien goed presterende collega’s niet als een bedreiging, maar als een kans om van te leren. Het lijkt me mooi om zo’n school te starten. Mijn vrienden vinden dit trouwens allemaal heel normaal. Ze werken bij commerciële bedrijven en worden regelmatig benaderd voor een nieuwe baan met nog betere arbeidsomstandigheden, carrièrekansen en salaris dan ze nu al hebben. Hun inspanningen en prestaties worden beloond. In het onderwijs is dit helaas anders.
Als ik een nieuwe school begin, dan kan ik geen auto van de zaak en een hoger salaris bieden en dus heb ik eens goed nagedacht over hoe ik een overstap toch zo aantrekkelijk mogelijk kan maken. Er is een modern lokaal beschikbaar met een digibord en een airco, zodat het ook in de zomer prettig lesgeven is. Zelf vegen en schoonmaken is niet nodig en zelfs ongewenst; een leerkracht moet zich kunnen focussen op het lesgeven. Daarom zijn er ook geen onzinnige werkgroepen die zich bezighouden met zaken die slechts zijdelings met onderwijs te maken hebben. De werkdruk is hierdoor veel lager dan op andere scholen. Teamvergaderingen worden tot een minimum beperkt en gaan voornamelijk over onderwijsinhoudelijke zaken en deskundigheidsbevordering. Leerkrachten delen hun kennis en vaardigheden of bestuderen samen een onderwerp door te lezen of een deskundige uit te nodigen. Je werkt voortdurend aan het vergroten van je eigen vakmanschap en dat van het team in het geheel.
Je krijgt een grote mate van professionele vrijheid en wordt afgerekend op de resultaten van je inspanningen. De bonus die je hiervoor ontvangt is een verdere vergroting van je professionele vrijheid. Je richt je op het voorbereiden van je lessen en het vakkundig en inspirerend lesgeven. Je hoeft geen pleinwacht te lopen in de pauzes en in de teamkamer is tussen de middag een verzorgde lunch.
Morgen ga ik de eerste leerkracht van mijn lijstje opbellen. Nu maar hopen dat ze willen verhuizen naar Montfoort, want anders moet ik toch nog uitzoeken hoe ik een auto van de zaak regel.
Geplaatst op 30 juni 2014