Geconcentreerd prikt het jongetje zijn potloodpunt in zijn gum. Rond en rond en rond draait de punt. Krak! De punt breekt af. Oeps. Hij bekijkt het resultaat aandachtig. Wat nu? Hij steekt de punt terug in zijn potlood. Tot drie keer toe valt die er weer uit. Het jongetje zucht diep. Hij kijkt eens rond. Alle kinderen zijn aan het werk. De juf helpt een groepje kinderen aan de andere kant van de klas. Dan staat hij op. Snel loopt hij naar het bureau van de juf, om vervolgens uit de beker een mooi nieuw potlood te pakken. Het kapotte potlood stopt hij in de beker tussen de andere potloden, met de punt er keurig in gestoken. Vlot gaat hij weer zitten. Om dan zijn potloodpunt in zijn gum te steken. Rond, en rond en rond draait de punt. Krak! Oeps…
Zomaar een observatie, ergens op een donderdagochtend vroeg. Ruim twee maanden duurt het nieuwe schooljaar alweer. De herfstvakantie is voorbij. De nieuwe potloden zijn al niet zo nieuw meer. De groepsplannen zijn af. In de groepsbespreking zijn ze besproken. Natuurlijk heb ik het gezegd als er een vaardigheidsscore niet correct was genoteerd bij de groepsdoelen. Dat hoor je te doen als je de ib’er bent. Het moet wel kloppen, toch? Meteen hoor ik een stemmetje, ergens in mijn hoofd. Het stemmetje dat zegt: wat hoort er nu eigenlijk? Zit je nu graag te praten over of de getallen goed staan in het groepsplan of kijk je liever naar een jongetje dat zijn potlood in zijn gum steekt? Om daarna met dat jongetje in gesprek te gaan? Om hem te vragen hoe dat nou zit met zijn potloden? En waarom hij niet aan werken toekomt?
Enkele weken geleden hadden we inspectiebezoek. We hadden alles verantwoord geregeld. De vaardigheidsscore stond in het juiste vakje. ‘Dat doen jullie toch niet allemaal alleen voor de inspectie, hè?’ vroeg de inspecteur. We hadden een boeiend gesprek. Het was werkelijk een fijne ochtend. Dat we tien minuten gingen overleggen of ik het doel om een leerling met Downsyndroom te leren knippen wel SMART genoeg had omschreven, nam ik voor lief. Ik wil het er best over hebben. Knippen is niet helemaal haar ding. Een week voor het inspectiebezoek had ze nog een prachtig gat in haar shirt geknipt. Ze heeft andere talenten. Vorig schooljaar hield ze haar spreekbeurt. Het ging over paarden, met een powerpointpresentatie op het digibord. Stralend stond ze voor de klas. Een succeservaring.
Passend onderwijs is ingegaan. Met pijn in mijn hart nam ik afscheid van mijn Begeleider LeerlingenZorg van Weer Samen Naar School. Vanaf 1 augustus zijn alle medewerkers van het samenwerkingsverband herplaatst in een andere wijk. Dat was een goede zaak, had de leiding bedacht, want zo zouden we frisse ideeën krijgen. Out of the box en zo. Het is vast gewoon nog even wennen buiten die denkkaders.
Twee maanden ver zijn we alweer. De Sintwerkgroep vergadert over de kleur van Zwarte Piet. Het eerste rapport is in de maak. Binnenkort hebben we een groot overleg. Over de thuiszitter die we op proef hebben aangenomen. Elke week heb ik een gesprek met hem. ‘Ik wil gewoon gelukkig worden op school,’ vertelde hij me. Gelukkig worden. Deze jongen, met al zijn bagage, weet te vertellen waar het om gaat. Als ik niet met hem in gesprek was gegaan, had ik zijn boodschap gemist. De uitspraak van deze jongen is de beste die ik dit nieuwe schooljaar gehoord heb. Daar kan geen vaardigheidsscore tegenop. En SMART hoeft het ook niet te zijn.
Gelukkig worden op school. Het kan niet altijd. Zoals bij Zoon. Hij kon niet meer naar school. Zijn angsten waren te groot. De cluster-4-school was handelingsverlegen. Zoon zit in een kinderpsychiatrische kliniek, op de dagbehandeling. Na drie maanden kan hij weer een paar uurtjes naar de interne school. Groot geluk als dingen weer lukken. Als geen ander weet ik hoe het ook niet kan lukken. Op zoek naar de weg die wel lukt. Zowel thuis als op school. Voor die weg is een plan nodig. En dat plan mag best SMART zijn, en ook een beetje out of the box. Tenslotte is alles maatwerk. Wel graag met een flinke dosis geluk. Geluk is de bron en het einde van alles. Een universele waarde. Ik wens jullie er veel van.
Geplaatst op 3 november 2014
Bekijk hier het complete blogoverzicht