Als ik naar de garage ga en ik moet een onduidelijke reparatie aan een rammeldingetje laten doen, dan zie ik dat als een uitgave. Je geld verdwijnt in een put zonder bodem en je krijgt er ogenschijnlijk niks voor terug. De auto reed al best goed … ook met dat kapotte rammelding. Als ik de radio hard zette, had ik er toch geen last van.
Wanneer ik een goed boek koop en ik heb daar een aantal aangename uren mee en ik steek er ook nog wat van op, heb ik een investering gedaan. Een investering in mezelf. En als het een goed onderwijsboek is zelfs een investering in anderen.
Een uitgave daarentegen heeft doorgaans iets van een blanco cheque. Je kunt best zonder en je weet niet waar het goed voor is.
Wat is de definitie van investering?
‘Een investering is een opoffering in geld, tijd of mankracht (personeel) ten behoeve van een doel dat pas op lange termijn wordt behaald.
Investeren wordt in het dagelijks spraakgebruik vaak in een ruimere betekenis gebruikt, waarbij de nadruk wordt gelegd op een uitgave nu, die opbrengsten in de toekomst genereert (“investeren in jezelf en de toekomst”).’ (Bron: Wikipedia)
Een investering geeft ook voldoening. Het levert iets op.
Investeringen zijn dus uitgaven die je maakt voor de langere termijn: met het oog gericht op de toekomst.
Een investering geeft ook voldoening. Het levert iets op. En het is helemaal mooi als dat rendement groter is dan de investering.
Een uitgave die geen investering is, doe je omdat het moet. Dat rammeldingetje ken ik niet maar ik moet hem maar laten vervangen, want de garagemonteur zegt dat het moet volgens de APK-regeltjes. Ik pin grommend en zet de radio maar weer zachter.
In het onderwijs wordt ook veel geld uitgegeven. In een ideale wereld is elke cent die in het onderwijs wordt gestoken een investering. Een investering in het geven van een toekomst aan alle kinderen. Ongeacht afkomst, sociale klasse en wat dies meer zij.
En wat is goed onderwijs eigenlijk? Voor mij is het niets meer dan kinderen een toekomst geven, een investering dus. Andere definities komen hier ook op neer.
Toch wordt er in publicaties vaak gesproken over onderwijsuitgaven. Hier zit al een (onbewuste) trigger in. Onderwijs als rammeldingetje. Zet je radio hard en je hoort het niet meer.
Die trigger wordt door niet de minsten gebruikt – al weet ik bijna zeker dat dat onbewust gebeurt.
1. Het CBS (Centraal Bureau voor Statistiek) heeft het op haar website over uitgaven.
2. Ook de AVS (Algemene Vereniging voor Schoolleiders) heeft het over uitgaven.
3. En last but not least de overheid zelf.
Dus zullen we afspreken dat we het vanaf nu over onderwijsinvesteringen hebben en niet over onderwijsuitgaven?
Het lijkt klein bier bij alle problemen waar we momenteel mee te maken hebben – en dat is het misschien ook. Maar er zit een onbewuste gedachte achter die schuurt: dat onderwijs toch die eerder genoemde blanco cheque is. Dat je eigenlijk best zonder kunt en dat je niet echt weet waar het goed voor is. Zet de radio hard en roep dat je veel uitgeeft.
Aan die gedachte iets veranderen, is een kleine moeite. Dus zullen we afspreken dat we het vanaf nu over onderwijsinvesteringen hebben en niet over onderwijsuitgaven? Zoals hierboven blijkt, zit daarin een wereld van verschil …
Aan ons de taak om te laten zien wáár het goed voor is en dat het de investering waard is. Want als er in je geïnvesteerd wordt, schept dat een verplichting. Die verplichting voel ik minder als er geld wordt uitgegeven.
Uitgaven eruit en investering erin.
Door: Bertus Meijer
Gepubliceerd op 21 december 2021.
