Preventie en samenwerking rond thuiszitters
In dit boek wordt beschreven hoe ingewikkeld het voor sommige kinderen en jongeren is om naar school te gaan. Niet omdat ze niet willen maar omdat ze het niet durven of kunnen. Hoe werkt angst? Welke invloed heeft dat op anderen in hun omgeving? Maar vooral ook: hoe kunnen we deze leerlingen helpen om de stap naar school terug te durven zetten? Scholen halen soms van alles uit de kast om hen weer naar school terug te dwingen, met als resultaat steeds meer angst bij de jongere en verlies van contact. Dit versterkt de natuurlijke neiging van ouders om hun kind te beschermen. Zo kan een strijd ontstaan tussen thuis en school die niet helpend is.
Om echt stappen te kunnen zetten is juist nodig dat het hele netwerk rond de jongere (thuis, school, hulpverlening) samenwerkt.
Dat op basis van een gezamenlijk gedragen analyse wordt gezocht naar manieren om de jongere te steunen. Waarbij van iedereen wordt verwacht met respect naar elkaar te luisteren en gezamenlijk op te trekken. En waarbij de constatering soms ook kan zijn dat een jongere niet past in het onderwijssysteem en andere mogelijkheden onderzocht moeten worden.
Er wordt beschreven hoe scholen in het po en vo preventief kunnen signaleren en begeleiden, maar ook wat helpend is wanneer al sprake is van schoolangst of -weigering. Als leidende methodiek werd hierin het gedachtegoed van geweldloos verzet gekozen. Een methodiek waarin het accent niet zozeer op de jongere zelf ligt maar juist op de volwassenen om hem heen. Niet als partijen tegenover elkaar maar als een netwerk van mensen waarin iedereen zich vanuit zijn eigen relatie met de jongere inspant om steun te bieden. Zodat die jongere ook werkelijk ervaart dat hij er niet alleen voor staat en dat de angst, hoewel die misschien altijd zal blijven, wel te hanteren is.
Dit boek is voor ouders, leraren, zorgteams en alle anderen die bij het vraagstuk van thuiszitters zijn betrokken.